.gif)
متاسفانه محتوایی پیدا نشد
اجرای سقف یکی از مراحل حساس و مهم اجرای یک سازه است و در صورتی که موارد فنی و اجرایی به دقت انجام نشود می تواند موجب حادثه و ضرر اقتصادی گردد. اجرای سقف وافل نیز به دلیل اینکه یک روش اجرایی نوین محسوب می شود، بیش از دیگر روش ها نیازمند تخصص و دقت نظر است.
مرحله اول: شمع بندی یا اسکفولد
اولین مرحله در اجرای اغلب سقف ها عملیات شمع بندی است.
مرحله دوم: قوطی کشی یا شاسی کشی
با حذف مرحله تخته بندی، دومین مرحله اجرایی با قوطی کشی یا قوطی گذاری آغاز می شود.
مرحله سوم: قالب گذاری
پس از قوطی کشی و اطمینان از اتصال مناسب قوطی ها به شمع ها نوبت به قالب گذاری می رسد.
مرحله چهارم: آرماتور بندی
پس از قالب گذاری نوبت به اجرای آرماتورها مطابق با نقشه طراحی سقف وافل می رسد. در این مرحله آرماتورهای کششی مابین قالب ها با فواصل و تعداد مشخص گذاشته می شوند.
مرحله پنجم: بتن ریزی
مرحله پنجم اجرای سقف وافل بتن ریزی است. قبل از بتن ریزی لازم است که از تمام سطوح نگه دارنده سقف بازدید چشمی شود تا از نشت بتن اطمینان حاصل گردد.
مرحله پایانی اجرای سقف وافل : بازکردن قالب ها
پس از سخت شدن بتن سقف و رسیدن آن به مقاومت نهایی، قالب های وافل باز شده و پس از پاکسازی در محل دیگری قابل استفاده هستند.
سقف وافل
اولین مرحله در اجرای اغلب سقف ها عملیات شمع بندی است. شمع بندی برای سقف تا ارتفاع ۳ الی ۳.۵ مناسبت است و بیش از این ارتفاع می بایست از اسکفولد (scaffold ) یا جک بلند برای پوشش سطح زیر سقف استفاده می شود.
اولین مزیت اجرای سقف وافل نسبت به دیگر روش های اجرای سقف مجوف مانند یوبوت یا کوبیاکس، در تخته بندی زیر سقف است. در اجرای سقف وافل هیچ نیازی به تخته بندی زیر سقف نیست و خود قالب ها نقش نگه دارنده بتن تازه را انجام می دهند. در حالی که برای اجرای دیگر انواع سقف مجوف به دلیل اینکه قالب درون سقف قرار می گیرد، عملیات تخته بندی و هزینه های مرتب با آن نیاز است علاوه بر این که یک مرحله به مراحل اجرایی اضافه می کند و به همان نسبت زمان اجرای پروژه را طولانی می نماید.
با حذف مرحله تخته بندی، دومین مرحله اجرایی با قوطی کشی یا قوطی گذاری آغاز می شود. قوطی ابزار فلزی است که بر روی شمع بسته می شود و نقش تکیه گاه را برای قالب های وافل دارد. قوطی کشی به دو روش انجام می شود. در یک روش همان طور که در تصویر زیر دیده می شود، قوطی ها طوری قرار می گیرند که دو لبه دو ردیف قالب وافل بر روی یک قوطی قرار بگیرد. این روش گرچه اقتصادی تر و ساده است اما از ایمنی کمتری برخودار است.
در روش دیگر ، به ازای هر ردیف قالب یک قوطی قرار داده می شود به عبارت دیگر لبه هر ردیف قالب بر روی یک قوطی تکیه دارد. در این روش کمی هزینه و زمان اجرا بیشتر می شود اما ایمنی و اطمینان مناسبت تری ایجاد می کند.
پس از قوطی کشی و اطمینان از اتصال مناسب قوطی ها به شمع ها نوبت به قالب گذاری می رسد. بسته به روش اجرای قوطی ها همان طور که در بخش قبل توصیف شد، قالب ها می توانند روی قوطی مختص خود قرار بگیرند یا به صورت اشتراکی روی یک قوطی گذاشته شوند.
در روش معمولی که در حال حاضر همه پیمانکاران استفاده می کنند پس از جایگذاری قالب ها مابین قوطی ها، از میلگردهای U شکل برای اتصال دو قالب مجاور به همدیگر استفاده می شود. که علاوه بر مصرف میلگرد زمان بر بوده و از دقت و ایمنی خوبی برخودار نیست. ضمن اینکه ممکن است در حین بتن ریزی، شیره بتن از لابه لای قالب ها نشت کند. علاوه بر این در مواقعی که باد شدید می وزد ممکن است قالب ها از جا درآیند.
روش جدیدی که شرکت بتن ابزار ابداع کرده و به کار می گیرد، استفاده از قالب وافل قفل دار است. در این نوع روش، برای هر قالب بست هایی تعبیه شده که پس از جایگذاری قالب ها، به سهولت می توان قالب های مجاور را به همدیگر قفل کرد. استفاده از قالب قفل دار علاوه بر کاهش هزینه و صرفه جویی در زمان، کیفیت اجرای سقف را به مراتب افزایش داده و احتمال نشت شیره بتن تازه از مابین قالب ها را از بین می برد. ضمن اینکه با استفاده از قالب وافل قفل دار امنیت جانی کارگران تامین شده و همچنین با اطمینان بیشتری می توان از روش اجرایی قوطی به شکل مشترک استفاده کرد.
تفاوت اجرای سقف وافل دو طرفه و یکطرفه تنها در این مرحله قالب گذاری است. در اجرای سقف یکطرفه پیش از اجرا، قالب ها مونتاژ شده و سپس در محل خود قرار می گیرند.
پس از قالب گذاری نوبت به اجرای آرماتورها مطابق با نقشه طراحی سقف وافل می رسد. در این مرحله آرماتورهای کششی مابین قالب ها با فواصل و تعداد مشخص گذاشته می شوند و آرماتورهای حرارتی نیز به شکل یک مش گسترده بر روی قالب ها با رعایت فاصله از قالب، تنیده می شود.
مرحله پنجم اجرای سقف وافل بتن ریزی است. قبل از بتن ریزی لازم است که از تمام سطوح نگه دارنده سقف بازدید چشمی شود تا از نشت بتن اطمینان حاصل گردد. در این مرحله بتن تازه مطابق با مقاومت و مشخصات طرح به محل اجرای پروژه منتقل می گردد و به صورت یکپارچه بر روی سقف ریخته می شود. معمولا در بتن ریزی سقف وافل نیازی به ویبراسیون نیست به این دلیل که فضای بتن ریزی کاملا باز و قابل دسترس است بر خلاف بتن ریزی سقف های یوبوت یا کوبیاکس که فضای زیرین قالب ها به سهولت قابل دسترس بتن تازه نیست و با ویبراسیون، بتن تازه به سمت این فضاها هدایت می شود.
پس از سخت شدن بتن سقف و رسیدن آن به مقاومت نهایی، قالب های وافل باز شده و پس از پاکسازی در محل دیگری قابل استفاده هستند.
زمان مورد نیاز: ۴۵ روز.
دسته بندی:
مقالات
از جدیدترین اخبار، دانستنی ها، جشنواره ها و قیمت ها اطلاع پیدا کنید.
(در ساعات کاری)
دیدگاهتان را بنویسید